Kari Torbjørnsdatter Vrålstad
Blev ca 39 år.
| Född: | omkring 1620. [1] | «Ein veit ikkje sikkert kven ho var», skriver Sannes. «Etter bygdetradisjonen skulle ho ha hett Kari, som og oppkallinga tyder på. Ein kunde og tru at den andre sonen, Aasulf, het etter morfaren. Det blir fortalt at ho var frå Verpe i Lundeherad, men det må etter upplysningar frå Olav Stranna, vere feil. Derimot er det so mykje som vitnar om at ho var dotter til Torbjørn Vraalstad (Roaldstad), at ein må gå ut frå det. Bona deira arva noko i Vraalstad etter Torbjørn og Liv. Per fekk med kona si Asdal og Sortedal i Bamble og Tyvand i Sannidal. Torbjørn var ein mektig odelsbonde med mykje jordegods, og han eigde sikkert Tyvand. Ho døde ikkje føre 1659, og ikkje etter 1661. Yngste dotter hennars, Kari, var fødd 1659, og det er truleg at ho døde i barsølseng, og at dottera blei kalla opp etter mor si.»
______________________________________________________
En ting som taler imot at hun er datter av Torbjørn Jørgensen Roaldstad, er at ingen av etterkommerne er oppkalt etter ham. Uansett er slike spekulasjoner som Sannes kommer med her et altfor tynt grunnlag å føre anerekka videre på.
______________________________________________________
|
|---|
| Död: | 1659 Finneid, Drangedal, Telemark (Norge). [1] | |
|---|
Noteringar
enl:(Olav Sannes: Drangedal med Tørdal (Drangedal: Drangedal kommune, 1925) side 337)
Sannes refererer til et underlig sagn om ei trollkjerring som hjemsøkte Finneid: «Ho blei uklar med kona til Per, lova hevn og tok i sinne frå garden. Straks etter kom kona til Per frå bure med eit mjølfat. Trollkjerringa hadde då heksa ho, so ho var blitt rasande vill. Ho for like på Toke og stupa seg uti og bleiv. Per blei forskremd og sinna på trollkjerringa. Han fekk henta ho og tok og sette'a i fengsel. Ho baud seg til å skaffe Per kona si tilbars om ho blei fri. Men Per svara at han heldt for mykje av kona si til at han vilde la ho døy to gonger. Trollkjerringa skulle so brennast levande. Ho blei godt bunda og ført til båle. Men so sterk var ho i konsta si, at ho sprang tri gonger av båle.
__________________________________________________________________________
Källor
| [1] | Olav Sannes: Drangedal med Tørdal (Drangedal: Drangedal kommune, 1925) side 415-16 |
|